شاید شما هم شنیده باشید که میگن: طرف آدم دودره بازیه!
آدم دو دره باز یعنی آدم متقلب و غیر قابل اعتماد. این اصطلاح در واقع مخلوق مولوی است. در غزل مشهور بنال ای بلبل دستان» در بیتی مولوی توصیه می کند که به افراد متقلب اعتماد نکنید. او می گوید، آنها شما را بر در خانه ای می برند و می گویند منتظر باش تا برگردیم ولی انتظار بر در این خانه بی فایده است چون آن خانه دو در دارد و آن شخص متقلب از در دیگر رفته است!
تو را بر در نشاند او به طراری که می آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در» دارد.!
در زیر می توانید غزل کامل را بخوانید:
دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد
در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی کاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد
ترازو گر نداری پس تو را زو ره زند هر کس
یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
تو را بر در نشاند او به طراری که می آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد
به هر دیگی که می جوشد میاور کاسه و منشین
که هر دیگی که می جوشد درون چیزی دگر دارد
نه هر کلکی شکر دارد، نه هر زیری زبر دارد
نه هر چشمی نظر دارد، نه هر بحری گهر دارد
بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان
میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد
چراغ است این دل بیدار به زیر دامنش می دار
از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد
چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه ای گشتی
حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد
چو آبت بر جگر باشد درخت سبز را مانی
که میوه نو دهد دایم درون دل سفر دارد
درباره این سایت