ضرب المثل ” آتش بیار معرکه درباره کسانی به کار می رود که دوست دارند اختلاف بین دو نفر را همیشه تازه نگه دارند.
با این که این افراد از طرفین دعوا نیستند اما از هر روشی استفاده می کنند تا دعوای بین دو نفر تمام نشود.
آن ها با سخن چینی و توطئه هیزم در آتش اختلاف دیگران می اندازند و از این کار لذت می برند.
در قدیم هنگام بر پایی جشن از گروه های موسیقی استفاده می شده، اعضای این گروه از دف و ضرب استفاده می کردند
و تمام افراد عضو گروه ساز و آواز را بلند بودند و در آن سر رشته داشتند به جز یک نفر که به او ” دایره نم کن ” یا ” آتش بیار ” گفته می شد.
با این که این فرد سازی بلد نبود اما وجودش در گروه موسیقی بسیار مهم بود به طوری که با نبودن او گروه موسیقی شکل نمی گرفت.
دایره نم کن یا آتش بیار، در تمامی فصول باید مراقب ساز ها می بود تا آن ها خراب نشوند زیرا دف و ضرب از چوب و پوست
ساخته شده بود و در بهار و تابستان این ساز ها خشک می شدند و در زمستان دچار رطوبت می شدند.
او در فصل بهار و تابستان با مرطوب کردن ساز ها و در زمستان با قرار دادن ساز ها روی حرارت از خرابی آن ها جلوگیری می کرد.
به همین علت وجود او و کارش در گروه موسیقی بسیار مهم بود و اگر مشکلی برای ساز ها پیش می آمد همه او را مقصر می دانستند.
ضرب المثل ” آتش بیار معرکه ” هم دقیقا اشاره به نقش فردی دارد که با دخالت ها و بد گویی هایش می تواند باعث شعله ور تر شدن
اختلاف بین دو نفر شود و اگر او نباشد بسیاری از اختلافات به راحتی حل خواهد شد.
فلنگ را بستن، امروزه به معنی در رفتن» و فرار کردن سریع» به کار می رود.اما این فلنگ» چیست و چرا وقتی آن را می بندند،
معنای فرارکردن می دهد. برخی اعتقاد دارند که این واژه در اصل از زبان انگلیسی آمده است. واژه fling» در زبان انگلیسی به معنای
سریع بیرون رفتن است. البته در زبان فارسی قدیم هم نشانه هایی وجود دارد که ممکن است ریشه این اصطلاح متداول باشد.
واژه فلنگ» در فرهنگ دهخدا به معنای نوعی تیر است که بسیار تیزرو بوده است.فرخی نیز شعری دارد که این واژه با معنای اخیر
در آن به کار رفته است:
به کوه برشد و اندر نهاله گه بنشست
فلنگ پیش به زه کرد همچو چرخ به چنگ
درباره این سایت